ekaina 26, 2013

IÑIGO ARREGI ESKULTURAGILEAREN MARTXA ETENGABEA



Beste urrats bat eman du Iñigo Arregi eskulturagile arrasatearrak bere karreran. Ala, nahi badu irakurleak,  bi urrats. Alde batetik, erakusketa berria inauguratu du Barcelonan,  “Norabide batean” izenpean, eta, bestetik, bere  izena eta obra Jose Luis Merino arte kritikoak publikatutako “Hablan los artistas” izeneko liburuan azaldu da. Zorionak Iñigori, Arrasateko inoizko artista plastikorik ezagunena. 

Merino kritiko zorrotzaren iritziz, Iñigo Arregik meritua izan du euskal ehun artista garaikideren artean egoteko eta horregatik eskaini dio tarte bat bere liburuan. Jorge Oteiza, Eduardo Chillida, Juan Luis Goenaga, Vicente Ameztoy, José Luis Zumeta, Karmelo Ortiz de Elgea, Rafael Ruiz Balerdi, Bonifacio, Amable Arias … izen handiko artistak agertzen dira Iñigorekin batera aipatu liburuan. Berrogei urteko lan burutsuak arrasatear artistaren ekarpena arteko Olinpoaren eraikineko goi-goi mailara igo du. Merinoren galderei maisutasun (eta apaltasun) osoz erantzun die Iñigok. Adibide gisa: 

-“Hobe al da kristal izatea eta apurtzea, teilatuko teila bezala osorik irautea baino?
- Denboran irauteak ez dit kezkarik sortzen. Beti adi egotera behartzen gaituen hauskortasuna bezain interesgarria da, bere iraupenaz ardurarik eduki behar ez dugun hilezkortasuna. Jarrera bakoitza bere gidoiari dagokio” 

Merinok liburuaren aurkezpenean zioen moduan, konturatu orduko joan den zerbait da artea, helezina. Eta Iñigo Arregik artea bilatzen du bere lanean, ustekabearen bila dihardu, horixe baita artistaren sena, artistaren piztailea.
Iñigoren ibilbide artistiko zorrotzak Barcelonako Víctor Lope Arte Garaikidearen Galeriara eraman du orain, bertan inauguratu baitu erakusketa. Aukera paregabea, hain zuzen, Barcelonara jauzi bat egiteko.

Iñigo Arregiren gaineko erreferentzia gehiago:






ekaina 19, 2013

ISABEL II ERREGINAREN BISITA ARRASATEN, 1845ean



Isabel II erregina, 1845ean



Ezaguna den bezala, 1845 urte esanguratsua da Arrasateko historia txikian, abuztuan espainiar erreginak bisitatu baitzuen herria, Santa Agedako bainu etxean atseden egun batzuk emateko. Bisita hark modu berezian eragin zuen herritarren bizimodu arruntean. Hilabete bat lehenago abisatu zitzaion Udalari erregina eta bere ama etorriko zirela.
 
Isabel II erreginak hamalau urte zituen eta Maria Cristina Borbon-Sicilia bere amarekin zetorren Arrasatera, Donostian egun batzuk eman ondoren. Isabel II erregina zen, bere aita Fernando VIIren heriotzan -1833an- horrek semerik ez zuelako eta Isabel zen alaba nagusia. Detaile horrek piztu arazi zuen lehen karlistada, 1833tik 1840era arte iraun zuena. Beraz, Isabel IIak Arrasate bisitatu zuenean, gerraren hausberoak bizirik segitzen zuen. Eta Arrasaten karlistek indar handia zuten.

1845eko uztailaren 11an, udal batzak bere ohiko bileran eta Mateo Nikolas Aranguren alkatea zelarik, honako gai hau tratatu zuen: 

Maria Cristina  Borbon-Sicilia, ama erregina
“Expuso el señor alcalde que en vista del oficio recibido por esta corporación a fin de arreglar el aspecto público y tomar las medidas que fuesen menester a S.S.M.M, con el esmero que requieren tan augustas personas, es indispensable que este Ayuntamiento nombrase una comisión autorizándoles para hacer todo cuanto creyesen conveniente; y enterado de todo lo expuesto acordó comisionar para que entendiese en el conveniente al ornato y aspecto público y demás asuntos que ocurriesen con motivo de la venida de sus S.S.M.M a esta villa" 
Monterron Kondearen semea zen Mateo Nikolas Aranguren eta  beste bilera batean, uztailaren 27an, zenbait batzorde izendatu zituen Udalak, erreginaren egonaldiak exijitzen zuen moduan erantzun ahal izateko. Horrela, etxeen zuriketa eta lan publikoak; udaletxeko apainketa eta obra bereziak; eta hornidura edo abastoseko arloa sailak mugatu ziren, zinegotziek eta alkateak berak ardura hartu zutelarik. Eta herriko etxerik dotoreena hautatu zen erregina eta bere ama lojatzeko: Monterrongo Kondearen Jauregia. Erreginaren bisitak gastuak ekarri zizkion Arrasateko Udalari. Eta abantailatxoren bat ere bai. 

Egun haietan urduritasuna eta ikusmina ziren nagusi Arrasaten. Hurrengo zenbait ekarpenetan bisita haren berri emango dut.
Argazkiak: Wikipedia