urria 16, 2019

GERRAKO EPAIKETA ARRASATEN. 1934


Altsasuko gazteen kontrako sententziak duela 85 urte Arrasaten emandako istilu batzuen kariaz izan zen epaiketa gogorarazi dit. Eta 1934ko gertaera haren gaineko informazioa eman nahi dut, Arrasateko bi gazteren aurka izan zen gerrako epaiketaz irakurleak ideia bat egin dezan. Informazioa eskaintzen dut, ez iritzirik. 
 
Arrasate, 1934 inguruan
Urte hartako giroan kokatu behar dugu gertatutakoa, urriaren 5eko iraultzaren txinpartak artean biri-bizirik zeudela. Arrasaten segitzen zuten zaintzako tropek, soldadu, mikelete eta guardia zibilek. Eta joera politiko desberdinetako afiliatuek ezin zioten beti bake egin nahi izateari eutsi, eta gauzak eskuetatik zihoazkien.

Gauza da, 1934ko abenduaren 2an, igandea, Bergarako Labe Garaietako langile batzuk heldu zirela Arrasatera, arratsalde pasa, eta gorputza ongi zerbitzatuta zeudenean, “Gora Komunismoa” edo antzekoa oihukatu bide zuten. Taberna berdinean zeuden karlista batzuek “Viva España”rekin erantzun zieten. Jarraian abertzale batzuek ere parte hartu zuten borroka dialektiko hartan eta azkenik ukabilka amaitu ziren karlistak eta EAJkoak. Istilua handitzen ari zirela ikusita, indar publikoak hartu behar izan zuen parte, eta atxilotuak gertatu ziren bergararrak eta arrasatearrak, hauen arten Bilboko “El Liberal” egunkariaren herriko korrespontsala. Eta zigor bezala gobernadore militarrak herriko Zirkulu Tradizionalista eta Batzokia itxi zituen. 

Horixe izan zen egunkariek eman zuten aurreneko albistea. Baina badirudi gehiago zegoela. Istilu hartan tropen soldadu bat zegoen inplikatuta, tronpetari bat hain zuzen, eta abenduaren 5eko “La Voz de Guipúzcoa” egunkariak honela zekarren, gobernadore militarraren prentsa aurreko batetik ateratakoa: “Se verá en juicio sumarísimo la causa contra varios vecinos de Mondragón, por maltratar a un corneta del batallón de Montaña” Eta honako hitzak jartzen zituen militarraren ahotan: 


“Como consecuencia de los lamentables incidentes ocurridos el domingo en Mondragón, probablemente el viernes o sábado próximos se verá en juicio sumarísimo la causa instruida contra los autores del maltrato a un corneta del batallón de Montaña  nº 8, que presta servicios en aquella villa. En un altercado entre elementos tradicionalistas y nacionalistas, al intervenir la fuerza fue maltratado un soldado, corneta de dicho batallón. El señor gobernador dijo que está decidido a mantener la paz en Mondragón, cueste lo que cueste” 

Gobernadorearen jarrera eta asmoak “La Constancia”- tradizionalista-  eta “El Día” – abertzalea- egunkariek salatu zituzten euren orrialdeetan eta, gainera, bi alderdi politikoetako ordezkariek militarrarengana jo zuten euren bertsioa emateko. Carrasco komandanteak, ordea, “hemen nik agintzen dut” adierazi nahi izan balu bezala, berriro agertu zen prentsara abenduaren 7an, bi kazetei isun bana jarri ziela azalduz “por haber tratado este asunto en forma parcial y con comentarios sobre la actuación de la autoridad, todo ello inadmisible, y desconociendo que las autoridades están tan perfectamente informadas de todo lo ocurrido” 

Maalako Errebala, istiluetako kalea.
Gobernadorearen nahia ezin izan zen bete eta gerrako epaiketa atzeratu behar izan zen. Jakina, bitartean, gazteek atxilotuta segitzen zuten. Azkenik, 1935eko martxoaren 1enean epaitu zituzten bi arrasatear: Esteban Zaitegi eta Pio Bidaburu. Lehenari soldadu korneta bati eraso egiteagatik eta bigarrenari -salaketaren arabera- “Viva el comunismo libertario” oihukatzeagatik akusatzen zitzaien. Instrukzioko txostenean irakur zitekeenez, gertaera 1934ko abenduaren 2an izan zen  gaueko  11etan, “Plus Ultra” tabernan. Eta epaiketaren prozesua, erresoluzioan antzeman daitekeenez, barregarri samarra izan zen. Ikus ditzagun zenbait datu, idazkitik aterata: 

“La lectura de las declaraciones de los testigos son favorables a ambos procesados, por cuanto ni oyeron los gritos subversivos ni vieron que se agrediera al corneta… La declaración del capitán que mandaba la compañía también es favorable, al estimar que los cornetas son generalmente muchachos traviesos e inconscientes…” 

Txostenaren irakurketatik ondoriozta daitekeenez, korneta taberna barruan zegoen karlistekin edaten ari. Eta horiek Bergarako langileekin lehenik eta gero EAJren kideekin kolpeka  hasi zirenean, tartean sartu zen soldadua. Soldaduen kapitainaren arabera, ez zen eraso izan. Areago:
“Al día siguiente de los hechos el corneta, hablando con otros individuos cuya declaración consta en el sumario, dijo que no había habido tal golpe, sino que un paisano le arrojó al suelo la boina del uniforme y que el hecho carecía de importancia” 
Esteban Zaitegi

Aurrekoak ikusita, fiskalak bertan behera utzi zuen Esteban Zaitegiren kontrako salaketa, eta  bi hilabete eta egun bateko kartzela eskatu zuen Pio Bidabururentzat, oihuengatik. Abogatu aldeztaileak – Ignazio Usandizaga- azaldu zuen bi akusatuak sartu zirela borrokan beste batzuk kolpatzen ari ziren gizakume bati laguntza ematera. Eta gaineratu zuen, kontuan eduki behar zela kornetaren aurreneko akusazioa, Arrasateko kartzelan egindako ezagutze-bistan,  Bidabururen kontra egin zuela lehenik, eraso egile gisa, gero Zaitegiri leporatzeko, Bidabururi oihuak egozten zizkion bitartean. Eta bukatu zuen adieraziz: “Si se da crédito a las declaraciones de que no existió tal agresión, igual crédito debe concederse a lo de los gritos subversivos” Eta bere defendituaren absoluzioa eskatu zuen. Adierazi behar da Pio Bidaburu EAJkoa zela eta Esteban Zaitegi ANVkoa. Nekez ikusten da, beraz, Bidaburu eta Zaitegi komunismoaren aldeko oihuak egitea, gobernadorearen salaketak zioen moduan.

Nola amaitu zen epaiketa? Gobernadore militarrari gustatuko ez zitzaion sententziarekin: biak kargu guztietatik libre geratu ziren. Taberna batean alkoholaren eraginpeko borroka batean parte hartzeagatik, ez zen garbi geratu modu aktiboan izan ote zen, gerra-kontseilura eraman zituzten bi arrasatear, gobernu militarreko maizterraren gogoa betetzeagatik, antza denez. Zorionez, bi arrasatear haiek zorte handiagoa izan zuten tribunalarekin, altsasuarrek baino. Eta etxera itzuli ziren, aske.

Argazkiak: JMVM eta Jose Ignazio Zaitegi

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina