Julian, gaurregun |
Salesan
baserriko Domingo Etxebarria eta Paula Altuna senar-emazteak zazpi alaba izan
zituzten: Isidra, Felisa, Kristina, Felipa, Maximina, Josefa eta Margarita.
Nagusia, Isidra (1899) Meltxor Unzueta Kortabarriarekin ezkondu zen 1923an, eta
bikotea Salesanera joan zen bizitzera, emaztearen guraso eta anaia-arreba
ezkongeekin. Meltxorri egokitu zitzaion
baserriko lan gogorra eta aitaginarreba bizi izan zitzaion bitartean haren
esanetara ibili behar izan zuen.
Meltxor eta Isidrak bederatzi seme-alaba izan zituzten: Kristina (1924)
Juanita (1925) Paula (1926) Julian (1929) Antonio (1931) Miren Ineke (1932)
Miren Karmele (81) Frantzisko Javier (1938) eta Florentzio (1941)
Meltxor
Unzueta 1931ko apirilaren 12ko udal hauteskundeetara aurkeztu zen, EAJren taldekide
moduan, eta hautatua gertatu zuen zinegotzi moduan eta udaletxean iraun zuen 1937ko
urtarrilaren 10era arte.
Oso une zailak ziren aramaioarrentzat.
Gerra jotzen ari zen izkina guztietan. 1937ko apirilean frontea Aramaioko
inguruetara heldu zen. Berarekin zer gertatuko ote beldurrak jota, Meltxor
Unzuetak Bilbo aldera alde egin zuen. Sendia sakabanatu egin zen. Julian semea
–zazpi urterekin- amari laguntzeko
geratu zen baserrian: bera zen gizonezko bakarra.
Julian Unzueta 1929ko uztailaren
18an jaio zen Salesan baserrian. Eta baserri kulturan murgildu zen lehen
ordutik, txikitatik egokitu baitzitzaion lanerako ardura. Erantzule izatea
umetatik ikasi zuen, beraz. Aipatu dut gorago aita Meltxorrek gerra garaian
etxetik alde egin beharrak salesandarrengan adierazi zuena. Frankistak Aramaiora sartu zirenean zazpi
urtetako mukizu bat zen Julian baina, hala ere, amaren laguntzaile bikaina
bilakatu zen.
Ordura arte Aramaioko eskolan
egin zituen aurreneko ikasketak, eta handik ateratzean aitari laguntzen zion
baserriko lanetan. Klase partikularretan
aberastu zuen bere prestakuntza.
Gasteizko Elizbarrutiaren
Prestakuntza Profesionaleko Obrak Legutioko Larrabea Landetxean
nekazaritza-langileburuak hezteko programa jarri zuen martxan 1955ean. Eta Larrabean
ikasi zuen Julian Unzuetak 1955-56
urtean. Eta 1959an Abeltzaintzaren Osasun Zerbitzuaren Aramaioko
kontrolatzaile izendatu zuten, urte batzuk geroago Legutio eta Zigoitirako egin
zuten moduan.
Julian Unzueta, 1977an |
Aramaioko gizarte egituran
Julianek parte hartu zuen zenbait ekimenetan. Hala, 1967an sortutako Ibarra
Nekazal Makineriako Kooperatiban idazkari moduan aritu zen. Urte haietakoa ere da, Aramaio eta Arrasateko
hainbat baserritarrekin batera, irekitako aseguru mutua eta Julian Unzueta
presidente izendatu zuten. Benedikta Gardoki Mazmelarekin ezkondu zen Julian,
1960ko urtarrilaren 23an. Eta 1972-1979
bitartean Aramaioko alkatea izan genuen.
“Goiz batean
dei bat jaso nuen Gobernu Zibilean aurkezteko. “Ongi etorri, Aramaioko alkate
jauna. Zorionak!” bota zidan gobernadoreak ni bere langelara sartzeaz bat. Oker
zegoela esan nion, ni ez nintzela alkatea, eta berak baietz, izendapena eginda
zegoela, zuzen zuzenean Manuel Lejarreta Diputazioaren Presidenteak sinatua. Gobernadoreari
zegokion bakarra izendapena baieztatzea zela gehitu zidan”
Julian
Unzuetak 1972ko uztailaren 4an hartu zuen modu ofizialean Aramaioko alkatetza. Urtebete eta erdiko udal
kudeaketaren ondoren Aramaioko egoera publikoki azaltzeko ordua zela iruditu
zitzaion. Eta komunikabideetara jo zuen – garai hartan Gasteizko “Norte Expres”
Herriaren erradiografia argi bat
eskaintzen du herriko alkateak eta, besteak beste, dio:
“Bien porque
geográficamente está orientada hacia el valle de Léniz bien por su lejanía de
la ciudad de Vitoria, el municipio de Aramayona se ha visto un tanto olvidado
dentro de la problemática del pueblo alavés. En verdad, nuestro pueblo es parte
esencial dentro de la riqueza económica y cultural del pueblo alavés.… La
importancia industrial de Aramayona viene dada por su aportación de la fuerza
de trabajo al valle de Léniz. El 74% de las cabezas de familia trabajan en el
sector secundario. Unas 580 personas acuden diariamente a las industrias de
Guipúzcoa.
Julian, Salesan baserrian |
Las
exigencias de la vida industrial y la demanda de los puestos de trabajo han
llevado a los padres de familia a interesarse por la formación profesional de
sus hijos. Hace más de 25 años que nuestros jóvenes comenzaron a llenar las
aulas de la escuela profesional de Mondragón. Aramayona ocupa uno de los
primeros puestos de Alava en cuanto a la preparación educacional de la
población activa se refiere.
Desde el
punto de vista cultural, Aramayona aporta a la riqueza cultural alavesa varios
aspectos importantes. En primer lugar es el único municipio alavés que conserva
como lengua viva el euskera y se ha
visto con agrado el hecho de que la Diputación haya tomado con interés la
iniciativa del pueblo de crear una enseñanza general básica bilingüe y precisamente
estos días han comenzado a funcionar dos aulas parvulario para aquellos niños
que quisieran ser educados en su lengua nativa…”
Aramaioko
Udalak aurre egin behar izan zion Julian Unzuetaren denboran hainbat gai
administratibo konplikaturi. Eta alkatearen esku diplomatikoak ate asko ireki
zizkion. Aramaio, urte haietan, Leintz Bailarako Mankomunitatean sartu zen,
auzo guztietako elektrifikazioaren berriztatzeari ekin zitzaion, herriko
ikastola martxan jarri zen, eta abar. Baina Unzuetaren kasua politikoagoa izan
zen, trantsizioko urteak kudeatzea egokitu baitzitzaion.
Bergarako
Alkateen Taldean aritu zen, horrek testuinguru hartan adierazten zuen
guztiarekin. Bistan da zerbait mugitzen ari zela euskal udaletxeetan. Eta Aramaiokko
udala aintzindaria genuen. Faktura pasatu zion horrek Unzuetari, eta Aramaioko herriari. Hor dago, adibidez,
1977ko urtarrilaren lehena, Tellamendi mendiko gurutzea guardia zibilek lehertua.
Sasoi hartan gobernadore zibil desberdinen aurrean tinko agertzeko adorerik ez zitzaion
falta izan Unzuetari.Ezaguna zen guardia zibilen kuarteletan eta guardia zibilek ondo ezagutzen zuten
Julianen etxerako bidea eta gure alkatea terrorismoaren biktima zuzena izan zen
1979ko urtarrilaren 28an.
Egun hartan lehergailu batek eztanda egin zuenSalesan baserrian, Julian eta emaztea etxean zeudela. Biharamuneko Norte Expres egunkarian irakurtzen
zen: “Julián Unzueta, uno de los alcaldes del Grupo de Vergara, en ninguna
ocasión había recibido amenaza alguna”
Gezur
galanta, Julianek berak oroitzen duen
moduan:
“Guk etxean mehatxuak jasotzen genituen, bata bestearen
ostean, gehienetan telefono bidez. Benedikta emaztea egoten zen etxean
normalean eta berak hartzen zuen telefonoa. Behin “Le llamamos de ETA; vamos a
atentar contra Vds.” entzun zuen Benediktak, eta boteprontoko erantzuna irten
zitzaion: “Los de ETA no tienen acento andaluz”
1979ko Diputazioaren lehen bilera |
Lau urte eman zituen Diputazioan, Jose Mari Gerenabarrena, Fernando Buesa, Felix Ormazabal,
Gentza Belaustegigoitia, Javier Rojo, Peli Martin, Juan Mari Ollora eta horien gisako
kideekin. Julian
Unzuetari egokitu zitzaion, Estatistika
eta Katastroren Lurraldeko Batzordeburutza. Bestalde Euskararen Zerbitzuko
Administrazio Kontseiluko kide izendatu zuten. Eta abeltzaintzako batzordean
ere ihardun zuen, buru belarri.
Argazkiak: JMVM
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina