...Eta sorreran Unión Cerrajera egon zen, 1945
urruti samar hartan Arrasateko ekimen gehienetan gertatzen zen bezala. Baina
pixka bat atzera joan beharko genuke historian, istorio honen jatorriarekin bat
egiteko. Ikus dezagun.
Musakola auzoko eskola bateratuaren
inaugurazioa 1923ko maiatzaren 15ean izan zen. Villafrankako Kondearen
etxe-behean jarri zen eskola – Musakola erdia Kondearena zela esan daiteke- eta
egun hartan herriko agintariak bildu ziren auzo hartara. Udal lehen agintaria
Domingo Arzamendi zen eta auzo alkatea Axerikua
baserriko Juan Gorosabel. Gonbidatu ospetsuen artean Felix Arano maisua zegoen.
Gela berrien bedeinkapena Pedro Izagirre parrokiako abadeak egin zuen eta ekintzaren
ostean herriko eta auzoko alkateek aurresku bana dantzatu zuten Elisa Lasa
lehen maistraren aurrean.
|
1923ko ospakizuna |
Normala den moduan, inaugurazioari bazkari
herrikoiak jarraitu zion, auzoko sendi-buru guztiak mahaikide izan zirelarik
eta herriko bandak ipini zuen nota musikala. Bazkal buruetan mahaira
eseritakoek erabaki zuten aurrerantzean San Isidro egunean izango zutela auzoko
jaia. Eta handik aurrera, urteroko bazkarian auzokideek San Isidrorenganako
hurbilpen afektiboa erakutsi zuten, giza kolektiboaren baitan adbokazio
horrekiko baselizaren bat eraikitzearen asmoa gero eta handiagoa bilakatu
zelarik. Hasteko, Antonio Armengou marrazki irakasle eta pintore handiaren
koadro bat lortu zuten, San Isidroren irudiarekin, eta huraxe izan zen
balentria handiagoen hasiera. Horren harira esan behar da, San Antolin baseliza
– gero Antoña baserria izango zena- 1784an itxi zenez gero, inguru haietan ez
zegoela beste tenplurik.
Eta iritsi zen 1943. Urte hartan Unión
Cerrajera S.Ak lehen etxe multzo bat entregatu zien lantegiko beharginei
Musakolan. Eta, garaiko estiloari segika, zerbitzu erlijiosoa ere eskaini behar
zela iruditu zitzaien agintari sarrailagileei. Beraz, San Isidroren
adbokaziopeko baseliza bat eraikitzea erabaki zen. Eta lanean hasi ziren.
|
San Isidro, laiarekin |
Zigarrola
Azpikua baserriko terrenoak Unión Cerrajerarenak
ziren – Villafrankako Kondearen bitartez- eta antzinako Cerrajera Guipuzcoana
enpresaren ikatz-biltegiaren ordez eliza eraiki zen. Luis Astiazaran Galarza
arkitektoaren proiektua izan zen eta 1944an obrei ekin zieten. Diodan,
Astiazaranek bazuela aurretik Unión Cerrajerarekin lan egin, besteak beste
lantegiko sarrera-eraikina (erlojukoa) berea baita, 1931an egin bide zena.
Astiazaranen aginduetara Donostiako Frantzisko Letamendia eskultorea – San
Isidroren irudia berea da- eta Bilboko Jesus Arraiz margolaria- argizuloetako
dekorazioa egin zuen- aritu ziren.
Horrezaz gain, Arrasateko Patrizio Osinagaren
haroztegian elizako bankuak fabrikatu ziren eta, nola ez!, Unión Cerrajeraren
tailerretan forja lan guztiak egin zituzten. Esku anonimo batek honako
inskripzio hau tailatu zuen aitorlekuaren goi aldean: “Zoaz eta gaur gero ogenik bein
ere ez egin”
|
Pergaminoa |
|
Elizaren bedeinkapena |
Inaugurazioa 1945eko maiatzaren 15ean egin
zen, meza nagusi batekin. Jose Luis Iñarra parrokoak zuzendu zituen
elizkizunak, Jose Maria Arizmendiarrieta, Justino Uribesalgo, Celestino Alvarez
eta Francisco Imaz “Don Paco” laguntzaileekin. Domingo Arzamendi alkateak izan
zuen herriko ordezkaritza eta elizkizunen ostean Jose Etxebarria auzo alkateak
pergamino bat eskuetaratu zion Union Cerrajerako presidenteari, eskerrak
emanez.
Oharra: datu asko “Musakola. XXV aniversario de la Iglesia de San Isidro Labrador.
1945-1970” liburuxkatik atera ditut.
Musakolari
buruz gehiago:
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina